Nieważność umowy zawartej ze spółką bez zarządu

W obrocie gospodarczym często zdarza się, że klient zakupujący towar lub usługę prosi o fakturę, w której jako nabywca widnieje spółka kapitałowa, na przykład spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Tymczasem umowa, w której spółka jest reprezentowana przez osobę do tego nieuprawnioną (fałszywy organ) jest umową nieważną. Konwalidacja takiej czynności prawnej jest niemożliwa (tak wyrok Sądu Najwyższego z 31 stycznia 2001 r, sygn. III CKN 984/98 oraz wyrok SN z 12 grudnia 1996 r., sygn. I CKN 22/96).

Powoduje to, że wyegzekwowanie należności od spółki z tytułu takiej umowy może okazać się niemożliwe.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu w konkretnej sprawie. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Spółka bez zarządu, kto wnosi skargę na decyzje podatkowe

Jeśli organ, chce prowadzić postępowanie podatkowego wobec spółki, która nie ma osoby reprezentującej lub organu reprezentującego albo nie ma możliwości ustalenia adresu siedziby, miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania osób upoważnionych do reprezentowania jej spraw, organ podatkowy wyznacza tymczasowego pełnomocnika szczególnego upoważnionego do działania do czasu wyznaczenia kuratora przez sąd.

Oznacza to, że brak zarządu, czy osoby zarządzającej i reprezentującej, nie jest przeszkodą, aby wobec spółki toczyło się postępowanie podatkowe.

Wątpliwości i pytania o konstytucyjne prawo do sądu budzi jednak to, że umocowanie tymczasowego pełnomocnika szczególnego obejmuje tylko postępowanie podatkowe. W takiej sytuacji bowiem, przed ustanowieniem kuratora, spółka nie ma możliwości zaskarżenia niekorzystnej decyzji podatkowej do sądu administracyjnego. Orzekł tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. I GSK 2237/18.

Obecnie obowiązujące regulacje prawne wymagają pilnych zmian legislacyjnych. Dyskryminacja podmiotowa spółek nie posiadających osób reprezentujących oraz innych wymienionych w art. 138m Ordynacji podatkowej nie ma żadnego uzasadnienia prawnego. Zwłaszcza w sytuacji istnienia interesu prawnego do wniesienia skargi oraz istnienia sprawy administracyjnej (podatkowej). Dobrem chronionym przez konstytucyjne prawo do sądu oraz przez art. 184 Konstytucji jest bowiem porządek prawny i kontrola legalności działania organów administracji.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.