Komentarz mec. A. Zając dla Gazety Prawnej

W dniu dzisiejszym ukazał się na łamach Dziennika Gazety Prawnej (Nr 103 z 31.05.2021, Podatki i księgowość, s. 4) komentarz mec. A. Zając dotyczący opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług świadczonych przez kuratorów na zlecenie sądu. Z publikacji wynika, że kuratorzy będący podatnikami podatku od towarów i usług nie zawsze mogą skorzystać ze zwolnienia w zakresie działalności kuratorskiej, a obecny system ustalania wynagrodzenia kuratorów znacznie zniechęca do podejmowania tej funkcji przez zawodowych prawników, co przekłada się na przewlekłość postępowań.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej w konkretnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Komentarz dr Agnieszki Zając dla Gazety Prawnej – ulga na spłatę kredytu przy sprzedaży nieruchomości

W dniu dzisiejszym ukazał się na łamach Dziennika Gazety Prawnej (Nr 94 z 18.05.2021, s. 2) komentarz mec. A. Zając dotyczący ulgi na spłatę kredytu przy sprzedaży nieruchomości. Z publikacji wynika, że w przedmiocie spłaty kredytu mieszkaniowego z ceny sprzedaży nieruchomości wydawanych jest sporo interpretacji na korzyść podatników. Brak interpretacji może spowodować wszczęcie postępowania podatkowego wobec osób, które skorzystają ze zwolnienia na spłatę kredytu. Jest to prawdopodobne tym bardziej, że niektóre składy orzekające sądów administracyjnych przyjmują pogląd, że ze zwolnienia może skorzystać spłata kredytu, ale zaciągniętego na zakup innej nieruchomości, niż ta, która jest sprzedawana. Uzyskanie interpretacji korzystnej dla podatnika chroni podatnika, który zastosował się do interpretacji.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej w konkretnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Czy możliwy jest zwrot nienależnego vat przez notariusza?

W ostatnich dniach powrócił jak bumerang temat opodatkowania czynności notarialnych podatkiem od towarów i usług. Żaden przepis prawa nie przewiduje, aby do wynagrodzenia za świadczone usługi notariusz mógł doliczać podatek od towarów i usług. Nie oznacza to, że notariusz nie powinien odprowadzać podatku należnego. Powinien, tyle tylko, że podatek należny „VAT” pomniejsza wynagrodzenie notariusza. Zatem jeśli notariusz pobierze opłatę (taksę) maksymalną, to powinna ona zawierać należny podatek od towarów i usług.

Co można zrobić, gdy podatek od czynności notarialnej został już zapłacony nienależnie (dopłacony a nie wliczony)? Niezależnie od tego, jaki podmiot poniósł ciężar podatku – konsument, czy przedsiębiorca, może żądać zwrotu podatku od notariusza. Gdy uzyskanie zwrotu nadpłaconego podatku dobrowolnie nie jest możliwe, pozostaje droga sądowa przed sądem powszechnym.

Konsumenci nabywający usługi od notariuszy są jednak w lepszej sytuacji niż nabywcy innych towarów i usług, którzy posiadają jedynie paragony z kasy rejestrującej na potwierdzenie zakupu. Identyfikacja klientów notariuszy możliwa jest bowiem na podstawie treści aktu notarialnego.

Natomiast błędne określenie podatku od towarów i usług w stosunkach między przedsiębiorcami powoduje też obowiązek skorygowania faktury sprzedaży przez notariusza, a następnie ewidencji sprzedaży i zakupów vat przez strony transakcji oraz deklaracji VAT.

Kwestia możliwości podwyższania wynagrodzenia notariusza o podatek od towarów i usług moim zdaniem wymaga działań legislacyjnych.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu w konkretnej sprawie. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej

Postępowanie przymuszające

Niedopełnienie obowiązków informacyjnych względem KRS może skutkować nałożeniem grzywny, ustanowieniem kuratora, czy wykreśleniem wpisu z urzędu.

W przypadku stwierdzenia, że wniosek o wpis do Rejestru lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa obowiązanych do ich złożenia – wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin, m.in. pod rygorem grzywny. Wysokość tej grzywny reguluje art. 1052 Kodeksu postępowania cywilnego.

Wezwanie z KRS ma postać postanowienia, w którym wskazuje się osoby zobowiązane do złożenia wniosku o wpis do rejestru lub do złożenia dokumentów. Postanowienie to nie podlega zaskarżeniu zażaleniem. Zażalenie przysługuje dopiero na postanowienie o ukaraniu grzywną lub ustanowieniu kuratora lub o dokonaniu wpisu z urzędu.

Pewne wątpliwości budzi, czy grzywna powinna być nakładana na osobę prawną, czy na kierownika jednostki, w związku z niestosowaniem art. 1053 Kodeksu postępowania cywilnego w postępowaniu rejestrowym oraz tym, że obowiązki informacyjne ciążą na podmiotach wpisanych do KRS (wg art. 25 ustawy KRS). Bieżące praktyki sądów rejestrowych w tym zakresie trudno zweryfikować z uwagi na to, że w przypadku podmiotów aktywnych, wezwanie do uzupełnienia braków nie jest zaskarżalne, a w razie uzupełnienia braków nieuiszczona grzywna ulega umorzeniu.

Natomiast wobec podmiotów nieaktywnych Sąd rejestrowy umarza postępowanie przymuszające, gdy z okoliczności sprawy wynika, że nie doprowadzi ono do spełnienia obowiązku.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie w konkretnej sprawie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

 

Działalność nierejestrowana komentarz dla Gazety Prawnej

W dniu dzisiejszym ukazał się na łamach Dziennika Gazety Prawnej (Nr 85 z 05.05.2021, s. 13) komentarz mec. A. Zając do regulacji działalności nierejestrowanej. W komentarzu tym wskazuje się na konieczność wprowadzenia dalszych uproszczeń, w celu ułatwienia prowadzenia małych działalności oraz na to, że niekiedy korzystniejsze jest zarejestrowanie działalności i opodatkowanie uzyskiwanych przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej. Wynika to braku zróżnicowania pod względem obowiązków ubezpieczeniowych świadczenia usług przez osoby prowadzące działalność nierejestrowaną i osoby nieprowadzące działalności, w przypadku braku zbiegu tytułów do ubezpieczeń.