Finansowa odpowiedzialność za brak nadzoru nad boiskiem może przekraczać wartość działki

Jak co roku o tej porze wraca temat uciążliwości spowodowanych przez obiekty, takie jak, np. boiska, czy inne obiekty o przeznaczeniu rekreacyjnym, graniczące z nieruchomościami wykorzystywanymi na cele mieszkaniowe. Często włodarze nie dostrzegają skali odpowiedzialności za korzystanie z obiektu i związanych  z tym kosztów, które mogą przekroczyć nawet wartość działki. Nawet jeśli początkowo decyzja o zlokalizowaniu konkretnego przedsięwzięcia miała służyć czyjemuś dobru, a nie tylko zrobić komuś na złość, to praktyka pokazuje, że uciążliwość boisk dla właścicieli sąsiadujących nieruchomości jest znaczna. W związku z tym skutecznie mogą oni domagać się zadośćuczynienia a nawet odszkodowania. Może to doprowadzić do kosztownych i długotrwałych procesów. Gdy skutki działalności boiska, czy strefy rekreacyjnej, odczuwa większa ilość osób, skutki finansowe nieroztropnych decyzji mogą być dla danej jednostki samorządu terytorialnego większe. W praktyce wynika to głównie z hałasu, braku dbałości o właściwe użytkowanie i czystość, braku właściwego dozoru nad obiektem i osobami, które korzystają z boiska, niezamykaniu obiektu na noc, ale też w szczególności spożywania na obiekcie alkoholu. Na teren sąsiednich nieruchomości mogą również, np. wpadać piłki z boiska,  a każda osoba, która po taką piłkę wybierze się bez zgody sąsiada ryzykuje narażenie się na odpowiedzialność.

Na pytanie, czy budować takie obiekty, odpowiedź brzmi tak, ale rozsądnie i uwzględniając możliwości dozoru i koszty, a także uzasadnione interesy sąsiadów. Jeśli średni koszt ekranu akustycznego wynosi około 1.500 zł za m2, to koszt 40 m2 takiego ekranu to około 60.000 zł. Taki ekran nie chroni jednak w pełni skutecznie sąsiadów od wszelkich uciążliwości. Do tego trzeba więc doliczyć zadośćuczynienia po orientacyjnie (w zależności od rozmiaru naruszenia własności oraz dóbr osobistych) przynajmniej około 10.000 zł dla właścicieli każdej z sąsiadujących nieruchomości (szacując opierając się na orzecznictwie) oraz koszty procesu ponad 4.000 zł od każdej z sąsiadujących nieruchomości (przyjmując, że roszczenie wynosi 10.000 zł). Podkreślenia wymaga jednak, że naruszenie spokoju sąsiadów po uzyskaniu zadośćuczynienia może się nie skończyć, co otwiera drogę do kolejnych procesów. Ponadto uwzględnienia wymagają koszty stałe utrzymania i konserwacji obiektu, a także utrzymania czystości, np. opróżniania koszy na śmieci, koszenia trawy, usuwania liści jesienią, połamanych gałęzi, usuwania szkód spowodowanych przez zwierzęta,  itd.

Jeśli więc, np. gmina nabyła nieruchomość rolną za kilkadziesiąt tysięcy złotych i chciałaby ją przeznaczyć na cele rekreacyjne, zmuszona jest uwzględnić interes sąsiadów. W przeciwnym razie naraża się na znaczne koszty, a decydenci ryzykują odpowiedzialność za nieracjonalne gospodarowanie zasobami.

Moja kancelaria oferuje usługi reprezentacji właścicieli pokrzywdzonych przez naruszanie ich własności oraz dóbr osobistych niejako związanych z wykonywaniem własności nieruchomości mieszkaniowej, takich jak ochrona życia prywatnego, bezpieczeństwa miejsca zamieszkania oraz spokojnego korzystania ze swojej własności.

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

 

 

Pełnomocnictwo ogólne czy prokura

Każdy przynajmniej intuicyjnie rozumie pojęcie pełnomocnictwa. Natomiast pojęcie prokury nawet wśród przedsiębiorców nie zawsze jest prawidłowo kojarzone.

Prokura jest jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę i podlega ona wpisowi do odpowiedniego rejestru.

Prokury może udzielić zarówno przedsiębiorca podlegający wpisowi do KRS, jak i osoby fizyczne, które podlegają wpisowi do CEiDG.

Udzielenie prokury pod rygorem nieważności powinno mieć formę pisemną.

Zakresem prokury objęte są czynności sądowe i pozasądowe, które są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jednakże do zbycia przedsiębiorstwa, do dokonania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania, oraz do zbywania i obciążania nieruchomości jest wymagane pełnomocnictwo do poszczególnej czynności. Prokurent nie może również podejmować czynności niedotyczących prowadzenia przedsiębiorstwa.

Natomiast pełnomocnictwo może obejmować umocowanie do pojedynczej czynności prawnej albo do czynności określonych rodzajowo albo do czynności zwykłego zarządu. Ostatni wymieniony tutaj rodzaj pełnomocnictwa określany jest mianem pełnomocnictwa ogólnego.

Jeśli chodzi o formę pełnomocnictwa, jedynie pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie. Udzielając pełnomocnictwa w formie innej niż pisemna należy jednak mieć na uwadze ograniczenia dowodowe w sprawach między przedsiębiorcami.

Ponadto, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.
W praktyce kwestie pełnomocnictw budzą wiele trudności. W przypadku wątpliwości, warto skonsultować się z zawodowym prawnikiem. Prawidłowość umocowania rzutuje w znacznym stopniu na kwestie skutków czynności prawnej.

Jeśli potrzebują Państwo bardziej szczegółowych informacji dotyczących różnic pomiędzy wymienionymi tu rodzajami pełnomocnictw lub porady dotyczącej tego, jakiego rodzaju pełnomocnictwo wybrać w konkretnej sytuacji proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu.

Zasady umawiania spotkań oraz uzyskiwania informacji o sprawach

Z uwagi na charakter wykonywanej działalności, spotkanie z prawnikiem możliwe jest wyłącznie po uprzednim telefonicznym lub mailowym umówieniu.

Informacje o sprawach, w których są Państwo reprezentowani przez
mec. A. Zając można przede wszystkim uzyskać mailowo, na adres podany podczas podpisywania umowy.

Jeśli klient chciałby co miesiąc uzyskać sprawozdanie ze sprawy, może wykupić dodatkową usługę, której cena uzgadniana jest indywidualnie uwzględniając pracochłonność usługi.

Można też umówić się na dodatkowe spotkanie celem złożenia sprawozdania ustnie. Koszt usługi ustalany jest na podstawie nakładu czasu potrzebnego na przygotowanie spotkania.

Pełnomocnik z własnej inicjatywy kontaktuje się z Państwem w przypadku nastąpienia zmian w stanie spraw. Jeśli w Państwa sprawie pełnomocnik nie kontaktuje się z Państwem, to znaczy, że w sprawie nie wydarzyło się nic istotnego.

Mec. A. Zając co do zasady nie odpowiada na zapytania telefoniczne dotyczące stanu spraw, ponieważ udzielenie takich informacji wymaga sprawdzenia w aktach sprawy oraz odpowiednich warunków do przeprowadzenia rozmowy telefonicznej, gwarantujących poszanowanie tajemnicy zawodowej.

Czy spółka komandytowa może mieć kuratora?

Kurator dla spółek ustanawiany jest w przypadku odzyskiwania należności „trudnych”.

Zgodnie z art. 69 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, Sąd orzekający, na wniosek strony przeciwnej, ustanawia kuratora dla strony niemającej zdolności procesowej, która nie ma przedstawiciela ustawowego, dla strony będącej osobą prawną, gdy w jej organie zachodzą braki uniemożliwiające jej reprezentację, albo dla strony będącej jednostką organizacyjną, o której mowa w art. 64 § 11, gdy brak jest osób uprawnionych do jej reprezentowania. Z cytowanego przepisu wyraźnie wynika, że dotyczy on również spółek osobowych, jako jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną.

Natomiast art. 42 Kodeksu cywilnego wprost dotyczy osób prawnych. Mianowicie, jeżeli osoba prawna nie może być reprezentowana lub prowadzić swoich spraw ze względu na brak organu albo brak w składzie organu uprawnionego do jej reprezentowania, sąd ustanawia dla niej kuratora. Ponadto, spółka komandytowa nie posiada zarządu, który byłby organem uprawnionym do jej reprezentowania. Reprezentowana jest bowiem przez wspólników (także wtedy, gdy jednym z nich jest spółka kapitałowa). Skoro podstawowym zadaniem kuratora ustanowionego w trybie art. 42 Kodeksu cywilnego jest powołanie albo uzupełnienie składu organu osoby prawnej uprawnionego do jej reprezentowania, to w przypadku spółki komandytowej takie zadanie nie byłoby możliwe do wykonania.

Na korzyść takiej interpretacji może przemawia treść art. 26 [1] prawa upadłościowego, który dotyczy kuratora na potrzeby postępowania upadłościowego i wyraźnie odnosi się do ułomnych osób prawnych.

Ponadto, nie można powierzyć prowadzenia spraw spółki jawnej, czy komandytowej osobom trzecim z wyłączeniem wspólników.

Jednakże z drugiej strony do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.

Brak wyraźnego odniesienia art. 42 kc do ułomnych osób prawnych wymaga więc interwencji ustawodawcy.

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za treść wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.