Konwencja MLI jest to wielostronna umowa międzynarodowa implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzona w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisana w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r., ang. Multilateral convention to implement tax treaty-related measures to prevent base erosion and profit shifting.
Zmieniła ona szereg umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym zasady rozliczenia w 2022 r. dochodów uzyskanych w 2021 r. z Norwegii, Belgii, Kanady oraz Danii, co do których nadal mogą trwać czynności sprawdzające lub postępowania podatkowe.
Celami Konwencji jest:
- zapobieganie nadużyciom traktatów: przewidują one wprowadzenie klauzuli, która pozwala na nieprzyznanie korzyści traktatowych w przypadku, gdy ich uzyskanie było jednym z głównych celów utworzenia struktur/zawarcia transakcji (tzw. klauzula PPT – principal purposes test);
- doprecyzowanie celu umowy podatkowej: w preambule UPO potwierdzany jest cel ich zawarcia, czyli uniknięcie podwójnego opodatkowania, a nie stworzenie szans na uniknięcie opodatkowania w ogóle (art. 6 – Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
- usprawnienia procedury wzajemnego porozumiewania się: nowe standardy, rozwiązywania sporów i współpracy podatkowej państw (art. 16 – Procedura wzajemnego porozumiewania się).
W praktyceKonwencja MLI ma istotny wpływ na rozliczanie dochodów osiąganych za granicą. W niektórych przypadkach nastąpiła zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania polegająca na zastąpieniu wyłączenia (zwolnienia) z progresją metodą proporcjonalnego odliczenia.
Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.