Czy możliwe są mediacje administracyjne?

Wiele osób zastanawia się nad tym, czy sprawy administracyjne można kierować do mediacji? Aby odpowiedzieć na pytanie postawione w tytule wpisu w zasadzie wystarczyłoby zacytować stosowny przepis Kodeksu Postępowania Administracyjnego. W najszerszej wersji odpowiedź obejmowałaby zakres przedmiotowy działania administracji, pojęcie sprawy administracyjnej i zdolności mediacyjnej,  a także mierników kontroli obowiązujących w administracji, czy odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Odpowiedź pośrednia została udostępniona (dawno temu) na stronach rządowych.

Zob. informacje opublikowane na stronach rządowych (https://www.gov.pl/web/rozwoj-technologia/mediacje-jako-alternatywna-forma-rozwiazywania-sporow-przez-przedsiebiorcow).

W tych sprawach, w których koszty dochodzenia należności cywilnoprawnych przewyższają wartość przedmiotu sporu oraz obciążonych ryzykiem przegranej Skarbu Państwa, ugody są dopuszczalne. Każdorazowo ich zawarcie zależy jednak od analizy konkretnej sprawy. Podając za informacjami pochodzącymi ze stron rządowych, teoretycznie:

„Nowelizacja ustawy o finansach publicznych oraz wprowadzenie pozytywnych przesłanek zawarcia ugody przez jednostki sektora finansów publicznych. W myśl nowych przepisów od 1 czerwca 2017 r. w przypadku sporu o należności cywilnoprawne, jednostki sektora finansów publicznych powinny dokonywać oceny skutków zawarcia ugody (art. 54a). W ocenie uwzględnia się prawdopodobny wynik postępowania sądowego albo arbitrażowego, biorąc pod uwagę zasadność spornych żądań, możliwość ich zaspokojenia oraz przewidywany czas trwania postępowania oraz jego koszty. W ciągu pierwszego roku obowiązywania liczba ugód zawieranych przy udziale PGRP podwoił się. Równocześnie nowelizacja ustawy o dyscyplinie finansów publicznych wprowadziła przepis przeciwdziałający obawom urzędnika (awersja do ryzyka tłumaczona mityczną obawą przed naruszeniem dyscypliny), gdzie wprost napisano, że zawarcie ugody zgodnie z przepisami prawa nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych.”

Na koniec tylko dodam, że NSA wyrokiem z 11.12.2019 r., I OSK 3132/18, orzekł: „Zaniechanie przeprowadzenia rozprawy (jeśli nie jest ona obowiązkowa), czy niezachęcanie stron do zawarcia ugody, nie może być uznane za naruszenie art. 13 § 1 lub 2 k.p.a. mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy”.

Komentując i podsumowując powyższe informacje, mediacje administracyjne nie dotyczą wszystkich postępowań, ale jedynie tych w których występują strony o sprzecznych interesach. Sprawa zakończona ugodą mediacyjną (aktem stron postępowania administracyjnego) różni się tym od postępowań administracyjnych, że organ nie wydaje decyzji administracyjnej, aby sprawę zakończyć. Ponadto, za brak mediacji organy nie ponoszą odpowiedzialności, gdyż art. 13 kpa jest jedynie normą kierunkową, której niewykonanie nie jest obarczone realnymi sankcjami. Mediacje z udziałem organów administracji możliwe są w zakresie stosunków cywilnoprawnych, których stroną są organy administracji.

 

Wpis nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Wpis jest wyrazem osobistych przekonań autorki. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej pomocy prawnej, proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Skarga na czynności komornika

Komornicy korzystają z szerokiego zakresu uprawnień, w tym w określonych sytuacjach, do stosowania środków przymusu. Ponieważ komornik działa na podstawie i w granicach prawa, a przynajmniej taki ma obowiązek, ustawodawca przewidział mechanizm kontroli działań komornika – mianowicie skargę na czynności komornika.

Skarga na czynności komornika nie jest jednak uniwersalnym środkiem zaskarżenia na etapie egzekucji komorniczej. Na przykład, jeśli dłużnik lub wierzyciel nie zgadza się z wyrokiem lub postanowieniem Sądu, skarga na czynności komornika nie będzie pomocna. Jeśli Strona postępowania lub jego uczestnik nie zgadza się z wyrokiem lub postanowieniem Sądu pomocne może być zweryfikowanie przez zawodowego pełnomocnika, czy istnieją szanse na korzystne dla tej Strony rozstrzygnięcie.

Postępowanie egzekucyjne bardzo głęboko ingeruje w sferę praw i obowiązków dłużnika. Często zbiega się z innymi postępowaniami administracyjnymi, np. z zakresu prawa budowlanego. Może to rodzić trudności zarówno dla dłużnika, jak i wierzyciela oraz innych osób zainteresowanych, np. wynikiem postępowania administracyjnego.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Skutki awizowania korespondencji od organów administracji publicznej w czasie pandemii

20 sierpnia 2020 r. weszła w życie zmiana art. 98 ust. 2 ustawy z 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-COV-2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 695 ze zm.).

Zatem czynności organów administracji publicznej, których skutek zależał od doręczenia, jeśli pismo było dwa razy awizowane przez operatora pocztowego, taki skutek od dnia wejścia w życie nowelizacji wywołują.

Komentowany przepis i związane z nim przepisy przejściowe, jak i inne przepisy o doręczeniach wzbudzają wiele wątpliwości interpretacyjnych.
W związku z tym polecam szkolenie na temat doręczeń w sprawach podatkowych, które udostępniłam na UDEMY. W ramach szkolenia istnieje możliwość zadawania pytań do czego bardzo, zwłaszcza w kontekście regulacji związanych z COVID-19, zachęcam.

Wpis ma charakter popularyzatorski. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści zawartych we wpisie w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej w indywidualnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.