Brak podstawy do blokady rachunku bankowego przez skarbówkę

Co do zasady organy administracji publicznej działają (wykonują swoje kompetencje) na podstawie i w granicach prawa. Gwarantuje to konstytucja. Zasada wydawałoby się jest prosta. W praktyce przepisy prawa rzadko są na tyle jasne, by kompetencje organów administracji dało się precyzyjnie odczytać. Nie sprzyja to poprawnemu stosowaniu prawa. W stosowaniu prawa organom administracji nie pomagają także częste zmiany prawa. W konsekwencji w praktyce możemy mieć do czynienia z działaniem organów administracji z przekroczeniem kompetencji.

Największy sprzeciw budzi jednak sytuacja, w której organy administracji usiłują wywodzić swoje uprawnienia i obowiązki nie z konkretnych norm prawnych, ale z norm, których istnienie wywodzą z innych norm, w oparciu o zasadę fałszywie pojmowanej słuszności.

Takim praktykom sprzeciwiają się sądy administracyjne, o ile poszkodowanym nie zabraknie determinacji w dochodzeniu swoich praw i skierują skargę do Sądu administracyjnego. Na potwierdzenie tego, że warto czasem podjąć takie kroki można przytoczyć:

Wyrok WSA w Warszawie z 21 października 2022 r., sygn.akt III SA/Wa 2206

Sąd administracyjny w Warszawie potwierdził, że od 07 lipca 2022 r. nie ma podstawy do blokowania rachunków bankowych przez Naczelników Urzędów Skarbowych w oparciu rozporządzenia wydane na podstawie art. 119zma Ordynacji podatkowej (w związku z jego uchyleniem) i niewydaniem nowych rozporządzeń na podstawie art. 11b ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej.

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej, proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Spółka bez zarządu, kto wnosi skargę na decyzje podatkowe

Jeśli organ, chce prowadzić postępowanie podatkowego wobec spółki, która nie ma osoby reprezentującej lub organu reprezentującego albo nie ma możliwości ustalenia adresu siedziby, miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania osób upoważnionych do reprezentowania jej spraw, organ podatkowy wyznacza tymczasowego pełnomocnika szczególnego upoważnionego do działania do czasu wyznaczenia kuratora przez sąd.

Oznacza to, że brak zarządu, czy osoby zarządzającej i reprezentującej, nie jest przeszkodą, aby wobec spółki toczyło się postępowanie podatkowe.

Wątpliwości i pytania o konstytucyjne prawo do sądu budzi jednak to, że umocowanie tymczasowego pełnomocnika szczególnego obejmuje tylko postępowanie podatkowe. W takiej sytuacji bowiem, przed ustanowieniem kuratora, spółka nie ma możliwości zaskarżenia niekorzystnej decyzji podatkowej do sądu administracyjnego. Orzekł tak m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. I GSK 2237/18.

Obecnie obowiązujące regulacje prawne wymagają pilnych zmian legislacyjnych. Dyskryminacja podmiotowa spółek nie posiadających osób reprezentujących oraz innych wymienionych w art. 138m Ordynacji podatkowej nie ma żadnego uzasadnienia prawnego. Zwłaszcza w sytuacji istnienia interesu prawnego do wniesienia skargi oraz istnienia sprawy administracyjnej (podatkowej). Dobrem chronionym przez konstytucyjne prawo do sądu oraz przez art. 184 Konstytucji jest bowiem porządek prawny i kontrola legalności działania organów administracji.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

 

Obniżone odsetki od zaległości podatkowych

Według Ordynacji podatkowej, odsetki naliczane są od zaległości podatkowych. Innymi słowy brak wpłaty podatku w terminie skutkuje tym, że wpłacając podatek po terminie trzeba do niego doliczyć odsetki za zwłokę. Podstawowa ich stawka wynosi obecnie 8%. Jednakże stawka jest o połowę niższa, gdy skuteczna korekta deklaracji została złożona w terminie 6 miesięcy od upływu terminu do złożenia deklaracji i zaległość została zapłacona 7 dni od dnia złożenia korekty.

Obniżonej stawki odsetek za zwłokę nie stosuje się w przypadku korekty deklaracji:

złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach gdy nie stosuje się zawiadomienia – po zakończeniu kontroli podatkowej;

złożonej po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej;

dokonanej w wyniku czynności sprawdzających.

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej, proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Odpowiedzialność podatkowa likwidatora stowarzyszenia

Co do zasady funkcje likwidatorów sprawują członkowie zarządu stowarzyszenia. Odpowiedzialność podatkowa likwidatorów stowarzyszenia mimo podobieństwa do odpowiedzialności za zaległości podatkowe członków zarządu spółek kapitałowych, nie jest identyczna. Przepisy o odpowiedzialności członków zarządów spółek kapitałowych w tym zakresie stosuje się bowiem jedynie odpowiednio. Ponadto, co istotne, nie ma tu zastosowania wyłączenie odpowiedzialności za zaległości podatkowe dla likwidatorów ustanowionych przez sąd. Może się więc okazać, że pomimo braku majątku spółki w dniu objęcia funkcji przez likwidatora, będzie on odpowiadał za zaległości podatkowe stowarzyszenia. Warto zatem podejmując się pełnienia funkcji likwidatora stowarzyszenia znać jego sytuację majątkową. O ile w prawie o stowarzyszeniach brak jest regulacji dotyczących odpowiedzialności zarządu stowarzyszenia za zobowiązania wobec osób trzecich, to istniejące przepisy wskazują, że likwidator stowarzyszenia, także ustanowiony przez sąd, odpowiada podatkowo.

 

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi indywidualnej porady prawnej. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej w konkretnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Przedawnienie zobowiązania podatkowego podczas pandemii

Zbliża się koniec roku a wraz z nim upływ terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym za 2014 rok oraz w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2015 r. W związku z tym odnotować można wzmożoną aktywność organów podatkowych, nakierowaną na przerwanie lub zawieszenie terminu przedawnienia oraz zakończenie postępowania wymiarowego za wymienione okresy.

Co zmieniło się w tym roku w odniesieniu do lat poprzednich? Z pewnością zmiana polega na tym, że poszukiwanie odpowiedzi na pytania proceduralne oraz z zakresu prawa materialnego musi być poprzedzone analizą regulacji poszczególnych „tarcz antykryzysowych”.

Zgodnie z art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, bieg przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu. Okresu zawieszenia biegu terminu przedawnienia nie wlicza się zatem do łącznego okresu przedawnienia. Cytowany przepis został już (tzn. z dniem 16 maja 2020 r.) uchylony poprzez art. 46 p. 2 ustawy z 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych związanych z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (tarcza antykryzysowa 3.0). Wątpliwości pozostały. Przepis nie rozstrzygał wyraźnie, czy terminy, których dotyczył obejmowały również przedawnienie zobowiązań podatkowych. W zależności od tego, jaką odpowiedź przyjmie organ podatkowy, termin przedawnienia zobowiązania podatkowego może wydłużyć się o 70 dni.

Jeśli zbliża się upływ terminu przedawnienia Twojego zobowiązania podatkowego, a nie masz pewności, jak się zachować wobec szczególnie intensywnych działań organu pod koniec roku, skontaktuj się z doradcą podatkowym. Interesy organu podatkowego i podatnika są w tym przypadku sprzeczne. Zatem wyjaśnienia uzyskane od organu podatkowego mogą uwzględniać jedynie korzyść fiskalną dla budżetu Państwa.

Więcej informacji na temat zamrożenia w związku z COVID-19 terminów sądowych i procesowych znajdziecie w kursie nt. czasu i miejsca kontroli przestrzegania prawa podatkowego, który już wkrótce udostępnię na UDEMY.

Wpis ma charakter popularyzatorski. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści zawartych we wpisie w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej w indywidualnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Zdalna kontrola podatkowa?

Artykułem 64 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r., o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. 2020, poz. 1086), wśród przepisów Tarczy Antykryzysowej 4.0, zmieniony został art. 51 Prawa przedsiębiorców. Artykuł 51 Prawa przedsiębiorców ma zastosowanie w odniesieniu do kontroli podatkowej wszczynanej i prowadzonej przez Naczelników Urzędów Skarbowych.

Według obecnie obowiązującego art. 51 ust. 3 prawa przedsiębiorców, kontrola lub poszczególne czynności kontrolne mogą być przeprowadzone w sposób zdalny za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188, z 2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005 oraz z 2020 r. poz. 695) lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344), jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli lub przemawia za tym charakter prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.

Wprowadzenie tej nowelizacji miało być między innymi ułatwieniem dla przedsiębiorców, którzy już od dłuższego czasu mieli wskazywać, iż przeprowadzanie kontroli u przedsiębiorcy jest często bardzo uciążliwe. Czy rzeczywiście stanowisko przedsiębiorców dążyło do ograniczenia ich czynnego udziału w kontroli podatkowej? Być może. Niewątpliwie mamy natomiast do czynienia z ułatwieniem dla urzędników i to nie tylko na czas pandemii, ponieważ przepisy nie zawierają takiego ograniczenia czasowego.

W kontekście kontroli podatkowej, doprecyzowania wymaga, że komentowany artykuł nie dotyczy wszczęcia ani jej zakończenia, a jedynie czynności w toku kontroli.

W opinii wielu osób wprowadzenie powyższego rozwiązania umożliwiło przeprowadzenie kontroli zdalnej (bądź jej części) u przedsiębiorcy. Co to oznacza w praktyce?

Dotychczas istniała możliwość przeprowadzenia czynności kontrolnych w siedzibie organu podatkowego, za zgodą przedsiębiorcy, gdy mogło to usprawnić przebieg czynności oraz gdy kontrolowany zrezygnował z udziału w kontroli. Możliwość ta wynikała zarówno z art. 51 Prawa przedsiębiorców, jak i art. 285b Ordynacji podatkowej. Natomiast pisma organów podatkowych w ramach kontroli podatkowej były jedynie doręczane, m.in. przez Pocztę Polską S.A., gdyż przepisy o doręczeniach z Ordynacji podatkowej stosuje się również w toku kontroli podatkowej i to nie uległo zmianie. Nie zmieniło się również to, że kontrolowany może składać pisma w urzędzie skarbowym bezpośrednio lub wysyłając je poprzez Pocztę Polską S.A. lub inny podmiot albo też za pomocą środków porozumiewania się na odległość (por. szkolenie na temat doręczeń, w tym doręczeń elektronicznych w sprawach podatkowych, które udostępniłam na UDEMY).

Szeroko rozumiane czynności kontrolne dokonywane w związku z kontrolą podatkową obejmują obok doręczeń, które są uregulowane w Ordynacji podatkowej, pozyskiwanie i gromadzenie środków dowodowych (co również jest uregulowane w Ordynacji podatkowej). Komentowany art. 51 ust. 3 Prawa przedsiębiorców ma szeroki i niedoprecyzowany zakres. Nie wyklucza on przesłuchania świadka oraz kontrolowanego za pomocą środków porozumiewania się na odległość, czy pisemnie, i w tym kontekście jest to zmiana rewolucyjna, jeśli chodzi o sprawy podatkowe.

Prowadzenie kontroli w sposób uregulowany w art. 51 ust. 3 Prawa przedsiębiorców może przyczynić się do ograniczenia udziału kontrolowanego w czynnościach kontrolnych, np. gdy zeznania świadka mają formę pisemnej odpowiedzi na pytania organu podatkowego. Czas pokaże na ile art. 51 ust. 3 Prawa przedsiębiorców wyprze obowiązujące dotychczas regulacje dotyczące niedopuszczalności przyjmowania za dowód oświadczeń pisemnych składanych pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania w sprawach podatkowych, poza wyraźnie określonymi wyjątkami.

Komentowany artykuł sugeruje, że operator pocztowy będzie „pośredniczył” w kontroli. Owo pośredniczenie, mimo że zapis istniał już w pierwotnym projekcie ustawy, nie zostało doprecyzowane przez twórców ustawy. Czy to oznacza delegowanie wykonywania czynności kontrolnych listonoszom, np. oględzin lokalu, przesłuchania strony itd. (bo doręczenia już wykonywali wcześniej)? Z wyraźnego brzmienia przepisu wynika, że nie jest to wykluczone. Wydaje się to błędem ustawodawcy i to równie poważnym jak dopuszczenie możliwości skanowania korespondencji w sprawach urzędowych przez operatora pocztowego. Upoważnienie ustawowe do prowadzenia czynności kontrolnych za pośrednictwem operatora pocztowego ingeruje bowiem w tym przypadku w sferę objętą tajemnicą skarbową, a także konstytucyjnie chronionych praw i wartości.

Na zakończenie dodam, że przeprowadzenie kontroli podatkowej lub poszczególnych jej czynności w sposób określony w art. 51 ust. 3 Prawa przedsiębiorców wymaga zgody kontrolowanego. Wymóg ten oceniam pozytywnie. Przeprowadzenie takiej „zdalnej kontroli” mimo braku zgody kontrolowanego powoduje bowiem, że zebrane środki dowodowe, nie będą stanowiły dowodu.

Jeśli spodobał Ci się wpis, możesz go zalinkować. Wpis ma charakter popularyzatorski. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści zawartych we wpisie w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej w indywidualnej sprawie proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Kurs on line doręczenia i wezwania w sprawach podatkowych

Chciałabym zaprosić do udziału w szkoleniu na temat doręczeń i wezwań w sprawach podatkowych. W ramach kursu poruszam zagadnienia prawnego znaczenia doręczeń, domniemań z nimi związanych oraz tego, jak domniemanie doręczenia obalić, gdy nie otrzymaliśmy korespondencji. Podczas szkolenia omawiam też wezwania od organów podatkowych, a w szczególności wyjaśniam kogo, do czego, w jakich okolicznościach i w jaki sposób mogą wezwać organy podatkowe.

Link do kursu

 

 

Wkrótce nowe szkolenie on line

Mam przyjemność poinformować, że wkrótce udostępnię nowe szkolenie on line na platformie Udemy, dotyczące odbierania korespondencji w sprawach podatkowych. Poruszę w nim wiele ciekawych i mających doniosłe znaczenie w praktyce zagadnień. Zapraszam więc do śledzenia wpisów na blogu.