Osoba prawna może domagać się zadośćuczynienia – uchwała SN

Według Sądu Najwyższego osoba prawna może domagać się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z powodu naruszenia jej dóbr osobistych (uchwała z 03.10.203, III CZP 22/23). Dotychczas kwestia ta była wątpliwa za sprawą niejednolitego orzecznictwa Sądów i braku dostatecznej regulacji ustawowej.

Wydaje się, że orzecznictwo w tym zakresie będzie ewoluowało, z uwagi na rozwój środków masowego przekazu i technologii. Zagadnienie naruszenia dóbr osobistych osób prawnych powinno zostać uregulowane ustawowo. Obecnie bowiem konsument, czy pracownik publikując w gruncie rzeczy prawdziwy komentarz na temat osoby prawnej (sprzedawcy, pracodawcy) nie ma pewności, czy i jakie sankcje może z tego tytułu ponieść, ponieważ zależy to od uznania Sądu. Sąd ocenia, m.in. czy opinia negatywna o osobie prawnej mieści się w granicach dozwolonej krytyki, czy ma na celu ochronę interesu publicznego (zapewnienie dostępu społeczeństwa do informacji) oraz co mieści się w normach społecznych, a co jest nadmiernie złośliwe i dokonane w odwecie. Obecny stan niepewności jest niekorzystny zarówno dla osób prawnych, jak i ich klientów, czy pracowników (z definicji słabszej strony stosunku prawnego).

 

Wpis ma charakter popularyzatorski i nie stanowi porady prawnej w konkretnej sprawie. W związku z tym autorka nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie treści wpisu. W celu uzyskania indywidualnej porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny lub mailowy.

Działalność nierejestrowana komentarz dla Gazety Prawnej

W dniu dzisiejszym ukazał się na łamach Dziennika Gazety Prawnej (Nr 85 z 05.05.2021, s. 13) komentarz mec. A. Zając do regulacji działalności nierejestrowanej. W komentarzu tym wskazuje się na konieczność wprowadzenia dalszych uproszczeń, w celu ułatwienia prowadzenia małych działalności oraz na to, że niekiedy korzystniejsze jest zarejestrowanie działalności i opodatkowanie uzyskiwanych przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej. Wynika to braku zróżnicowania pod względem obowiązków ubezpieczeniowych świadczenia usług przez osoby prowadzące działalność nierejestrowaną i osoby nieprowadzące działalności, w przypadku braku zbiegu tytułów do ubezpieczeń.